Vanaf dit schooljaar is de kans niet meer zo groot dat we met Pinksteren nog een weekendje kunnen gaan fietsen. We hebben immers twee studenten in het secundair met examens in juni. Gelukkig konden we met Hemelvaart wel op pad!
Met ons hoofd eigenlijk al bij de reis van deze zomer, waren we niet echt heel erg bezig met een route te kiezen voor de Hemelvaart-trip. Zee? Bos? Bergen?
Het werd de Trans-Ardennes! Een fietspad langs de Maas in de Franse Ardennen.
Donderdag 30 mei 2019: Givet-Revin 44km
We vertrokken donderdagochtend op het gemakje in Gent, 160 kilometer en een kleine 2u later stonden we in Givet. Net over de Belgische grens maar wel helemaal in Frankrijk!
We parkeerden de auto (gratis huh?!) op het centrale plein vlakbij het station van Givet. Het was er nog erg kalm, en we konden dus op het gemakje alle fietsen uitladen, monteren en de tassen opladen. Best een tijdrovend klusje met een rondrennende peuter en eeuwig hangerige euh hongerige pubers.
We vonden heel snel en gemakkelijk het fietspad langs de Maas, de bewegwijzering is duidelijk maar de Maas volgen is ook natuurlijk echt niet zo moeilijk.
Het is verbazend hoe prachtig mooi het hier is, zo dichtbij huis. We zijn meteen echt op reis!
Deze trip diende ook weer als een grote test voor het nieuwe materiaal. Ik heb een nieuwe fiets, we hebben een nieuwe fietskar en een nieuwe tent.
Rocco is ondertussen ook een peuter geworden, dus is ook zijn gerief wat veranderd. Heel wat spullen krijgen dus een ander plekje, zeker nu de laadruimte in de fietskar bijna helemaal weg is gevallen.
We fietsten grotendeels lekker vlak maar wel tussen de heuvels door, het landschap werd mooier en mooier. Het was 17 graden met dreigende regenwolken maar hielden het de hele dag droog op een piepklein buitje na. We hadden het asfalt paadje lekker voor ons alleen!
We hebben veel gepauzeerd, meer dan we gewend zijn. Dat ligt wel aan de peuter die nogal ongedurig doch heel blij was. Hij wilde niet eten bij vertrek maar natuurlijk wel onderweg, en dan wilde hij eendjes zien en paardjes…
Rond 16u kwamen we aan op de camping in Révin. Het weer was helemaal omgeslagen, we genoten van een prachtig zonnetje!
We installeerden ons kamp en gingen op zoek naar eten. Er was een straattheaterfestivalletje gaande vlak naast de camping, maar we hadden geen zin om inkom te betalen. We wilden eigenlijk gewoon eten. Alles bleek gesloten, we wandelden van frituur naar pizzeria naar brasserie…
Met vermoeide benen en dito kinderen vonden we dan toch een frituurtje! Ha! We aten onze frietjes op op een bankje langs de Maas.
Camping Municipal Les Bateaux Revin
We kregen een plekje vlakbij de ingang. Niet ideaal vonden we maar wel onder de bomen. Wellicht een reserveplekje want het gras stond er hoog en er waren heel veel kale modderige plekken. Geen cadeau met een peutertje…Maar ach, we waren al lang blij dat we een plek hadden gekregen.
Het sanitair is verwarmd, wat echt overheerlijk is in het voorjaar! De camping heeft ook een overdekte verwarmde ruimte met tafels en stoelen.
De camping is heel kleinschalig, er waren al wel een aantal gezinnen. We waren toch wel een beetje teleurgesteld toen we merkten dat er best nog wat propere gemaaide plekken vrij waren. Zeker toen we merkten dat er allemaal auto’s naast ons plekje parkeerden of stationair draaiden, en al helemaal toen we merkten dat er naast ons haagje een half open waterput was waar Rocco enorm in geïnteresseerd bleek.
Goedkoop was ie wel! We betaalden 18€ voor 6 personen en 2 tentjes! Leve Frankrijk
We sliepen slecht, door het oorverdovend lawaai van het straattheaterfestival tot een gat in de nacht. Ook Rocco moest heel erg wennen aan het slapen in de tent en werd dus best vaak wakker.
Vrijdag 31 mei 2019: Revin – Charleville-Mézières 45km
Dries en de jongens waren al vroeg op zoek gegaan naar een bakker, met twee vroege vogeltjes is dat de ideale manier om de campingburen en de meisjes wat meer slaap te gunnen. Croissants als ontbijt…aahhhh Frankrijk!
Zoals voorspeld werd het prachtig weer! Niet te warm en een lekker zonnetje!
Het opkramen ging traag, we zijn het duidelijk niet meer/nog niet gewend.
Het fietsen ging heel lekker, de kinderen waren niet bij te houden!
Dit gedeelte van de route is veruit het mooiste stuk!
Het was een pak drukker op het pad, maar nog steeds relaxed fietsen.
De kinderen fietsten bijna de hele tijd voorop. We hadden Astor al extra bagage gegeven (hij kreeg het fietsherstelgerief achterop, aardig gewichtje!) omdat hij in de Alpen er altijd als een speer vandoor ging. Dat was dit keer niet anders. Dus moest hij geregeld op ons wachten, en waren we soms toch een tikje ongerust omdat we hem niet meer zagen fietsen (omdat hij vergat te wachten).
Onderweg kwamen we nog een groepje Belgen tegen met een platte band, gelukkig voor hen hadden wij genoeg rustines bij. Ze trakteerden de kinderen op zelfgebakken wafels! Heerlijk!
Rond 16u30 kwamen we aan in Charleville-Mézières. De volgende camping was 25 kilometer verder, dat leek ons niet realistisch. Het was ondertussen ook wel echt warm geworden.
Camping Le Mont Olympe
Op de camping werden vriendelijk ontvangen. We mochten zelf een plekje uitkiezen.
De camping is groter dan de vorige, er stonden veel trekkers met motorhomes en kampeerbusjes.
We kozen een plekje onder veel bomen, met gemaaid gras en zonder buren, vlakbij de Maas ver weg van de autoweg.
We betaalden hier ook 18€ per nacht.
Rocco ging moeilijk slapen en ook hier was er veel lawaai tot 5u ’s ochtends. Een of andere openluchtparty met veel feestgangers die langs het paadje langs de Maas, dat achter onze tenten liep, naar huis wandelden.
Die nacht sliep Rocco iets beter maar werd nog steeds geregeld wakker. Hij kreeg dan telkens de borst om te sussen en hem makkelijk te laten verder slapen. Het is tijdens een van deze halfslapende sessies dat ik rammelende kettingen hoorde bij een van onze fietsen. Ik heb toen luid geroepen en het was plots stil. Het is omdat ik niet helemaal wakker was dat ik gewoon weer ben gaan slapen. Anders was ik zeker de tent uit geweest!
’s Ochtends zagen we politie op de camping, er waren blijkbaar fietsen gestolen bij enkele campinggasten, ze waren gewoon over het hek getild. Gelukkig zetten wij onze fietsen altijd altijd altijd op slot! Het is een heel gewicht om extra mee te dragen, maar je wilt niet gedroomd hebben dat je fiets halfweg je vakantie verdwijnt!
Zaterdag 1 juni 2019: Charleville – Sedan – Charleville 65km
We hoefden niet op te kramen. Vandaag fietsen we zonder bepakking naar Sedan en terug. Het was al snel heet dus we waren blij om al vroeg op pad te zijn.
Het was heerlijk om te cruisen in de zon met een zelfgetrapt briesje rondom ons.
Landschappelijk was deze etappe de minst interessante, wat banaler. Er waren wel heel veel sluisjes en voor het eerst ook wat bootjes te zien. Tot groot plezier van Rocco.
Als we schaduwplekjes tegenkwamen pauzeerden we eventjes, en zo konden we van dichtbij zien hoe de sluizen werken!
Onderweg deden we een terrasje bij alweer een frietkot met twee grappige mannen achter de frietpotten.
Zondag 2 juni 2019: Charleville – Givet – Charleville – Gent met de trein en de auto
Dries en Astor gaan de auto ophalen, ze fietsen in alle vroegte naar het station van Charleville terwijl de meisjes en de peuter genieten van een pannenkoekenontbijtje op de camping. Tegen de middag waren de jongens terug met de auto en was het kampement opgekraamd. De kinderen wilden eigenlijk nog graag gaan zwemmen in het nabijgelegen zwembad, het was immers bloedheet. Maar het zwembad was helaas gesloten. Huiswaarts dan maar!
Nabeschouwing
Route
Deze Voie Verte Trans-Ardennes is 121 km lang, wij fietsten ze helaas net niet helemaal. Hadden we een dag meer gehad was dat ongetwijfeld wel gelukt!
De route is heel makkelijk te fietsen, dus absoluut geschikt voor kinderen en karretjes. Overal ligt er asfalt, en naar ons idee was het er veel en veel kalmer dan op de Vennbahn en eigenlijk ook mooier.
Langs de route zijn er veel campings en af en toe ook wel dorpjes met bankjes en winkels en her en der ook gezellige terrasjes.
Beloof je peuter zeker niet dat hij veel boten zal zien, want door het hoogteverschil en dus de vele sluizen varen er amper boten… tot Rocco’s grote spijt!
Wij gingen met de auto naar Givet, maar er is ook een station. Langs de hele route zijn er veel stations en tot Charleville kan je rechtstreeks terug naar Givet met een trein waar er zeker een zestal gratis (!) fietsplaatsen zijn. Verderop kan je ook met de trein terugkeren maar niet zonder overstap.
- Gratis kaart van de route
- Instagram Stories over onze trip op de Trans-Ardennes
Nieuw materiaal
De tent werd voor het eerst echt uitgeprobeerd deze keer. En ze is goedgekeurd! Heel licht, staat supersnel en de voortent is erg ruim. Wel is het mij een raadsel hoe je er ooit met 5 mensen in kan slapen.
Tijdens deze trip bleek ook dat onze Vango versleten is. Er staan piepkleine gaatjes her en der in het buitenzeil, de tentstokken hebben barsten en de sleuven voor de tentstokken zijn dun geworden. Daarom bestelden we een tweede tipi voor de volgende fietsvakantie.
De Tout Terrain Singletrailer is meer dan goedgekeurd! Lekker licht en superwendbaar, en heel comfortabel voor Rocco. In april zijn we een dagje gaan fietsen in Zeeland met de oude fietskar en daarin heeft hij uren zitten zeuren, weigerde te slapen en trapte de hele tijd het afdekzeil weg. In deze kar zat hij prinsheerlijk, hij heeft geen seconde geklaagd!
En dan, mijn nieuwe fiets! WAT. EEN. ZALIG. MACHIEN!
Ik kan niet meer zeggen dan dat. Bolt als vanzelf, schakelt vlot en rijdt heel stijf en stabiel, zelfs met een wiebelende peuter en bepakking.
Omdat we ook een kinderstoeltje voor Rocco meenemen, ter afwisseling met de kar, moesten mijn tassen achteruit geplaatst worden met een tassenrek van Steco. Ook die combinatie bevalt! Natuurlijk rijd ik liever zonder al die poespas aan mijn mooie nieuwe fietsje maar ja de peuter wilt ook wat!
Ook erg tevreden over het stuur! Breed, dus dat was wel even wennen, maar ik zou niet meer anders willen. Mijn enige bekommernis was om de stuurtas er deftig op te bevestigen, zodat de tas stevig hangt en toch tijdens het fietsen snel en veilig toegankelijk is. Dat heeft mijn fietsenmaker heel creatief opgelost!
Justina Maria Louisa 
Dankje voor je mooie en interessante posts over fietsreizen. Zeer inspirerend. Ik vroeg me af welk fietsenrek jullie gebruiken op jullie camionette. We zijn ook op zoek en twijfelen over een systeem op de klep of een systeem op de trekhaak. Wat hebben jullie? Tevreden? Sara
LikeLike
We hebben geen fietsenrek, alle fietsen en tassen en de kar en al onze kinderen passen in de camionette! We demonteren dan wel de pedalen en alle sturen moeten gedraaid worden, maar verder plek zat! Moet wel zeggen dat bij aankoop van de camionette de enige harde voorwaarde was dat er veel fietsen in konden passen. Wij hebben een vw transporter met lange wielbasis en dubbele cabine.
In dit reisverslag staat een foto van de volgeladen camionette!
LikeLike
Hier een korte wielbasis, dat is het verschil. Ik snapte al niet zo goed hoe dat bij jullie zo goed ging. Merci voor je antwoord!!
LikeLike
[…] de ferry… Ach wisten wij veel 🙂 (We vermoeden dat Rocco de dure lichtgewicht piketten bij ons tripje langs de Maas met zakje en al de struiken heeft […]
LikeLike
[…] maken we bij de verlengde weekends in mei en juni een korte meerdaagse trip. Zoals onze trip langs de Maas, de Vennbahn of in de Vlaamse Ardennen. Vaak is het een soort test voor de meer avontuurlijke reis […]
LikeLike